In memoriam Joke Oosterbroek
Het moet nog doordringen, maar vandaag hoorden we dat heel plotseling Joke Oosterbroek is overleden.
Joke, die ik 12 jaar geleden leerde kennen tijdens een cursus zeezeilen (kajuitboot zeilen) in Lelystad. Er was direct een klik en toen ook nog bleek dat we overeenkomstige persoonlijke ervaringen hadden, spraken we af na die cursusweek contact te houden. Wat we ook overeenkomstig hadden, was een klein kajuitbootje dat in Friesland lag. We besloten dat we het geleerde afwisselend op haar en op mijn bootje in praktijk zouden gaan brengen. En zo geschiedde en er ontstond een vriendschap.
Een jaar later gingen we samen een week het Wad op; we hadden diepe gesprekken over het leven en relaties en Joke vertelde ook over haar belevenissen tijdens CZT-tochten. Ik vroeg haar: “Zit er bij die club niet een leuke vent voor jou?” Haar antwoord was: “Nee, maar wel voor jou.”
In februari 2013 gingen Joke, mijn dochter en ik gedrieën een week naar de wintersport en toen vroeg zij mij of ik zin had de voorjaarstocht mee te varen op de Libertijn. Riëtte zou ook aan boord zijn en dat zou betekenen dat er voor het eerst in de geschiedenis van de CZT een boot meevoer met een geheel vrouwelijke bemanning.
Ik bewaar fantastische herinneringen aan die tocht. Een tocht die overigens tot gevolg had dat ik lid werd, Marti – de vent op wie Joke een zomer eerder doelde – ontmoette….. de rest is geschiedenis.
Dat Joke nu zelf geschiedenis is – ik schreef het in de eerste zin al – moet echt nog doordringen….. moeilijk voor te stellen…. Met Hemelvaart kwam ze in Makkum nog even buurten, spraken we af dat ik bij haar aan boord de najaarstocht zou meevaren….
Dit alles zijn persoonlijke herinneringen aan Joke, maar laten we niet vergeten dat zij een trouw en actief lid was; een stoere schipper, die het toch maar deed met haar relatief kleine bootje; een – voor zover ik dat vanaf de zijlijn vanuit het secretariaat kon zien – gedreven en ook soms kritisch lid van de indelingscommissie.
Lieve Joke, ik ga je missen als zeilmaatje, vriendin, mens. Dank voor wie je was.
Heleen Weber
Joke was voor mij ook erg inspirerend en wat onverstoorbaarheid en doorzettingsvermogen betreft echt een rolmodel. We hebben in CZT-verband en buiten uit op eigen initiatief samen gezeild, in het begin met Riëtte erbij. Nadien, toen Riëtte haar eigen zeilboot AURA had, zijn we onder ons twee erop uit getrokken. Ik was ook altijd zo opgewekt na een uitje met Joke. Mijn dochter Els, toen ik haar dit verdrietig bericht meedeelde, vroeg me meteen of ik haar familie namens haar zou willen condoleren.
Mijn dochter wist hoeveel die gezamenlijke zeiltochten op de Libertijn met Joke voor mij betekende.
Aanleggen in de sluizen, voor haar die lussen voorbereiden, zij deed het achteraan wel alleen; doe jij maar vooraan de landvasten.
Haar navigatie was goed berekend en werd meerdere malen nadien nog gecheckt of alles nog klopte met de huidige weersomstandigheden;
In het begin was het vertrekken vanuit Franeker.
Als je een tocht met de CZT meedeed op haar Libertijn, diende je twee dagen extra te tellen om tot in Enkhuizen op tijd op de schippersvergadering te geraken.
Als Belg, die gewoon was om op de Noordzee te varen, waren die tochten binnendoor in Friesland een echte ontdekking.
Tot mijn verbazing wist ik zelfs niet dat je met je mast van de zeilboot, kunt vastlopen tegen de takken van bomen. Ik in paniek natuurlijk, maar Joke bleef er altijd heel rustig bij.
Zelfs toen met die schade aan de Libertijn tijdens het vastlopen tgv motorpech op het drukbevaren Wilhelminakanaal. Een probleem werd lachend met positiviteit en vleugje humor naverteld.
De Libertijn is een vrouwvriendelijke boot, alles goed hanteerbaar. Geen extra mankracht nodig.
De Libertijn heeft een inklapbare kiel van 1.40 tot 90cm, net zoveel diepgang als bij een BM-ertje (16 kwadraat). Ideaal voor het zeilen op het wad , ook voor de smalle geultjes voor de Duitse Waddeneilanden.
We zijn drooggevallen voor Just, droogvallen voor Schiermonnikoog, Die belevenis was een avontuur voor mij dat ik voor geen geld van de wereld wil missen.
Mij meer waard dan gelijk welk attractiepark in België.
“Ja hoor havenmeester , hier alles dik in orde”, hoor ik Joke nog steeds zeggen, toen we drooglagen bij ebstroom in een smal geultje aan lager wal voor de haven van Schiermonnikoog.
“We wachten wel tot vanavond 23 uur tot het weer vloed wordt”.
Koken op het spiritusvuurtje met een boot onder helling was een hele onderneming.
Als een kastje opentrok viel alles op jouw hoofd.
De Belgisch- Limburgse asperges hebben moeten wegkieperen;.
Haar overheerlijke eenpansgerecht stond dan in zo een situatie voor die dag op het menu. Joke kon echt++ lekker koken, zelfs als de Libertijn er helemaal schuin bijlag.
Joke was ook praktisch. Thermos heet water steeds klaarmaken voor vertrek, zodat we onderweg snel thee of instant-soep konden maken.
Telkens ik thuis een probleem ondervond, dacht ik aan Joke. Zij pakte het aan. Zo leerde ik van haar: Je kunt bij motorpech een monteur laten komen en die doet de klus binnen een uur in orde; terwijl ikzelf er een ganse dag voor nodig had om uit te zoeken….maar ik heb wel ondertussen weer wat bijgeleerd !
Wat Margaret schrijft “ Haar passie voor zeilen versterkte bij mij de wens om tot op hoge leeftijd te kunnen zeilen. Haar liefde voor het zeilen en haar deskundigheid heeft ze rijkelijk en gastvrij gedeeld met haar naasten, binnen de CZT en andere zeilgroepen.
Je mocht bij Joke ook jezelf zijn, nu en dan gaf ze wel eens commentaar.
Ja die ADHD van jou is gewoon erfelijk, Maddy. Minder met je verstand bezig zijn. Leer gewoon te voelen; te genieten. Je hoeft niet steeds te babbelen. Ze bedoelde het goed en de opmerking werd me liefdevol verteld. Oh wat vond ik jou een fijn mens . Je zegt het rechtuit en eerlijk oprecht. Dat waardeer ik enorm en dat versterkte zelfs onze vriendschap. De naam Friendship heeft voor mij een extra betekenis.
Lieve Joke,
dank om je te mogen kennen.
We gaan je missen. Onze gesprekken over ons werk vroeger, de kinderen, het leren schaatsen van haar kleinkinderen, het Oma-zijn…..
Vaar wel naar de overkant. Het ga je goed Joke
Je blijft voor altijd in mijn hart als een toffe zeilvriendin, goede schipper, zorgzame moeder en oma.
Maddy