Hemelvaarttocht 2012, rondje Noord-Holland
Op straffe van niet meer mee mogen zeilen met de Etoile de Mer heb ik mij laten overhalen tot het schrijven en publiceren van dit stuk..
Dit jaar waren er 2 hemelvaarttochten. Eén tocht zou –ijs en weder dienende- naar Engeland gaan, voor de andere tocht was een rondje Noord-Holland gepland.
Mij stond de tocht naar Engeland van 2 jaar geleden nog te vers in het geheugen om dat te herhalen. Veertien uur doodziek in de kooi! Om toch wat zeewater te proeven leek de alternatieve tocht mij een goed plan.
Voor het rondje Noord-Holland had zich maar één boot ingeschreven, de Etoile de Mer. Drie boten wilden naar Engeland. Het plan was dat, als het weer niet geschikt zou zijn voor de overtocht, alle boten gezamenlijk zouden zeilen.
Van Indijk naar Amsterdam varen in een middag was echter te ver. Telefonisch hadden we al afgesproken om niet naar Amsterdam maar naar Den Helder te varen en het rondje antiklokwijs te doen. Maar onze plannen veranderden voortdurend. De wind hield zich niet aan de afspraken die het met Google had gemaakt. De Engelandvaarders gebeurde hetzelfde; zij zijn daarom nooit in Engeland aangekomen….
Om een lang verhaal kort te maken, bij Ben in de huiskamer hebben Ben, Paul en ik gestemd over de eerste aanlegplaats. De wind was NW 6 en Den Helder was niet aan de orde. We stemden voor Enkhuizen en zouden het rondje dan kloksgewijs doen. Het werd een heerlijke tocht met meer dan genoeg wind om flink wat knopen te maken.
’s Avonds kwamen de kaarten en stroomatlassen op tafel. De planning werd gemaakt.
’s Morgens in Enkhuizen luisterden we de berichten uit. De wind bleek zich wederom wat wispelturig te gedragen. Amsterdam was niet bezeild, Den Helder daarentegen wel. Duzzzz, op naar Den Helder voor een rondje Noord-Holland tegen de klok in. Kaarten en stroomatlassen werden wederom geraadpleegd. Een nieuwe tijdplanning werd gemaakt en we vertrokken naar Den Helder met een stop van 2 uur in Den Oever. Dit om te wachten op het tij. Van de nood een deugd makend hebben we die gebruikt om een heerlijke kip-kerrie van Nel soldaat te maken.
De haven in Den Helder lag helemaal vol. De havenmeester wees ons een vrije plek aan. Oeps, wat lagen er veel boten. Onvervaard stuurde Ben zijn schip langs een paar afgemeerde boten de box in. Bemanning van 2 schepen hielp duwen en trekken. (Om te voorkomen dat hun schip beschadigd werd.) En natuurlijk ook een beetje om ons te helpen. Paul houdt volgens mij meer van geplande acties en was door deze landing wat ontdaan… Het wegvaren de volgende dag werd dan ook een schoolvoorbeeld van planning. Kop in de wind d.m.v. een lijntje, koppelvaren met een slippende lijn. Overigens, de schepen die in de weg lagen toen we aankwamen waren ondertussen vertrokken. En zelfs toen was de ruimte nog krap.
Na het ontbijt hadden we naar het weerbericht geluisterd. Ik hoorde een abracadabra van plaatsnamen, windrichtingen en windsnelheden. Het meest hoorde ik zuidenwind die kromp of ging ruimen. Onze meteoroloog Paul vertaalde: “Zoals ik het begrijp is er overal zuidenwind behalve aan de kust tussen Den Helder en IJmuiden. Daar is de wind oost en die draait pas rond 5 uur naar zuid.” Paul bleek gelijk te hebben. En zijn voorspelling van 5 uur klopte op de minuut.
De anti-zeeziekte pillen die ik slikte bleken niet nodig. Geen golf te bekennen. Wel een lekker windje. Stroom mee maakten we 9 knopen. Wederom een prachtige dag. Nel en Mirella stonden op de boulevard van Egmond aan Zee naar ons te zwaaien. Wij zwaaiden terug door de bazaan te strijken en te hijsen. Zo wisten Nel en Mirella dat ze de juiste boot in zicht hadden.
We besloten door te varen naar Amsterdam. Paul bleek daar een date te hebben. De “date “ die Greet bleek te heten, werd uitgenodigd voor het eten. We hadden een zeer gezellige avond.
Dinner aan boord en daarna naar “ Het Sluisje”. De gespreksonderwerpen in de kroeg waren o.a. quantum fysica en de evolutietheorie van Darwin. Tja….
De reis ging verder naar Medemblik. In de sluis van Enkhuizen zagen we de Happy. Ook zij gingen naar Medemblik. Wie denkt dat een tocht met één boot geen CZT gebeuren is heeft het volkomen mis. Een gezellige avond volgde met Frans en Saskia aan boord. Het verhaal over de valse hond van onze buren kan iedereen nalezen op een ander deel van deze site. Saskia en Frans hebben dat prima beschreven.
En die geheimen waarover ze schrijven. Ik zal een tipje van de sluier oplichten: Ben blijkt er vreemde methoden op na te willen houden om de orde in zijn schip te handhaven. Iets met zweepjes. Onze buitenlander aan boord begreep dit niet goed. Volgende reis weet hij er alles van. Paul gaat spreekwoorden googelen. Succes Paul.
De laate dag was het prachtig weer. Tegen de tijd dat we aan de overkant van het IJsselmeer waren zaten we in T-shirt in het zonnetje. Nog een laatste scheepsmaaltijd volgde in Indijk.
Ik kijk terug op een fantastische tocht. Ben en Paul bedankt voor de gastvrijheid en gezelligheid. Eén minpuntje. Ik kan geen kokos macaronen meer zien!
Joke Oosterbroek