The Great Escape revisited
Van Jaap Huisman, de jongste zoon van Henk Huisman, die aan de wieg heeft gestaan van de CZT, kreeg ik het volgende bericht:
Mijn vrouw en ikzelf gaan als sinds begin van ons samenzijn naar het mooie Griekse eiland Samos. Dat begon 28 jaar geleden en sindsdien zijn wij regelmatig daar te vinden. Na de geboorte van onze kinderen was er even een Samos-pauze. Sinds 10 jaar komen wij daar opnieuw en wel 2 x per jaar, zeg maar ons tweede thuis. Ook onze kinderen zijn inmiddels verliefd op het eiland.
Zoals u begrijpt ben ik opgegroeid met bootjes en alles wat daarom heen draait wekt mijn interesse. Zo ook als ik op vakantie ben en op de motor over het eiland toer. Als ik dan een scheepswerf/jachtwerf in mijn ooghoeken zie, moet ik altijd even rondkijken.
6 Jaar geleden vertrekken mijn vrouw en ik met 2 motoren, met mijn dochter achterop, op weg naar een bijzonder plek op het eiland waarbij we de scheepswerf van Karlovasi passeren. Getriggerd door grote masten van zeiljachten die op de wal staan, wil ik hier stoppen, wat ik overigens ieder jaar doe. Stilstaand voor de poort/gammel hekwerk adviseert mijn vrouw vriendelijk om dit nu niet te doen, aangezien we onderweg zijn naar de watervallen van Potami. Gelukkig is er op de terugweg even tijd om op de werf rond te scharrelen.
6 Jaar geleden vertrekken mijn vrouw en ik met 2 motoren, met mijn dochter achterop, op weg naar een bijzonder plek op het eiland waarbij we de scheepswerf van Karlovasi passeren. Getriggerd door grote masten van zeiljachten die op de wal staan, wil ik hier stoppen, wat ik overigens ieder jaar doe. Stilstaand voor de poort/gammel hekwerk adviseert mijn vrouw vriendelijk om dit nu niet te doen, aangezien we onderweg zijn naar de watervallen van Potami. Gelukkig is er op de terugweg even tijd om op de werf rond te scharrelen.
Alsof ik werd geleid loop ik zo langs alle grote schepen op de wal naar een oud, roestig en vergaand zeilschip en zie dat het The Great Escape is.
Voor mij een heel bijzonder moment waar ik even stil van was. Op “ons” eiland, waar alles zo lang geleden voor ons gezin begon, of all places, kom ik zo veel jaar later dit schip tegen.
Status van het schip: zeer slecht!
Status van de huidige eigenaar: net zo slecht als het schip en de rekeningen worden al 4 jaar niet betaald. 

Status van de situatie: ik ben in onderhandelingen om het schip te kopen of in ruil van betaling van de uitstaande rekeningen het eigendom te bekomen.
Foto’s zijn door de jaren heen genomen. Het schip heeft door de tientallen jaren diverse veranderingen ondergaan. Ovalen patrijspoorten zijn vervangen door een ronde variant. Masten zijn aangepasten en geschilderd, etc. etc. Al met al niet al te best werk.
Ik ben aankomende week weer op Samos om, onder andere, verder te kijken of het de moeite waard is om het schip aan te kopen.
Nu wordt het spannend en ik kijk uit naar het vervolg. Bijna twee maanden later komt de helaas ontluisterende conclusie van Jaap Huisman:
Na een grondig inspectie heb ik besloten om het schip niet aan te kopen. Het schip is total loss! Compleet versleten. Niet zo gek na al die reizen op zee.
Het voordeel is dat ik nu niet ben opgezadeld met een hoop werk! Het kan nu uit mijn systeem, het bleef toch alsmaar knagen met het gevoel dat ik er iets mee moest doen. Dat is nu dus weg….. rust, pfff.
Succes met het verhaal en met de Club. Hopelijk maken jullie nog steeds mooie zeereizen.
Groeten,
Jaap Huisman